Kantoor etiquette: de lift
We lijken vergeten te zijn hoe we ons horen te gedragen op kantoor. We zijn vergeten wat wel en vooral ook wat niet hoort in een zakelijke setting. We zijn de kantooretiquette kwijt. Daarom is de serie De Kantooretiquette er. Zodat we weer een collectief geheugen kweken, over hoe het hoort op kantoor.
Eerlijk is eerlijk: deze etiquette is niet voor iedereen. Het pand waarin je werkt dient immers een lift te hebben. Gelukkig zijn ego en uitstraling volop aanwezig in het kantoorleven en is een groot majestueus pand daar bij uitstek een goed uithangbord van. Dus de kans is groot dat je in een kantoorpand van meerdere verdiepingen werkt.
De etiquette van de lift is er eentje die balanceert tussen gemak en vitaliteit. Want de lift dient het gemak om snel op en neer te gaan in een gebouw. Het is een heerlijk vervoersmiddel voor de luie loonslaaf die het liefst de hele dag op zijn net niet-ergonomische bureaustoel zit. Maar het zijn juist wij gemaksdieren die de lift moeten vermijden. Wij moeten kiezen voor onze vitaliteit en de trap nemen. Al begrijp ik dat dit ambitieus is als je op de vijfenveertigste verdieping werkt.
Toch slaat de etiquette door naar de kant van de vitaliteit, om de groeiende problemen zoals obesitas en diabetes een halt toe te roepen – of althans, een corporate duit in het zakje te doen.
Wat hoort niet
De lift nemen voor de eerste of tweede verdieping. Vitaliteit is van groots belang. Zeker in een wereld waar diabetes meer slachtoffers maakt dan de meeste andere ziektes. En in de kantoortuin zijn we al kampioen stilzitten. Daarom is het voor de eigen gezondheid van vitaal belang dat je zo vaak mogelijk de trap pakt. Voor de eerste en tweede verdieping is dit zelfs verplicht, omdat je anders een lui varken bent.
Scheetjes in de lift. Dit spreekt voor zich. Doet het dat niet? Neem dan altijd de trap en zorg dat er niemand direct achter je loopt.
Gesprekken in de lift. Tenzij je naar de drieëndertigste etage moet met een tergend trage lift, is de tijd in de lift te kort voor een gesprek. Misschien moet je het gesprek ongemakkelijk afkappen als jij uit de lift stapt terwijl je collega nog verder moet. Misschien komt het gesprek niet eens op gang omdat jij al in de volle lift staat en aan je collega buiten het blik sardientjes vraagt ‘hoe het gaat’ terwijl de deuren dicht gaan. Of misschien time je het gesprek net verkeerd en eindig je de koetjes en kalfjes terwijl je nog vier etages ongemakkelijk naast elkaar moet staan. Hoe dan ook: een lift is geen plek voor een spontaan gesprek.
Wat hoort wel
Lift nemen vanaf de derde etage. Vitaliteit staat hoog in het vaandel van iedere loonslaaf. Dat komt uiteraard doordat het bedrijf yoga-uitjes sponsort en de lunch in het teken staat van de powerwalk. HR verwent een ieder. Om zelf deze vitaliteit uit te dragen, wordt de trap zo veel als mogelijk genomen. Pas als je meer dan twee etages dient te reizen, mag je de lift nemen.
Ouderen voor laten gaan. Eigenlijk geldt dit niet alleen voor ouderen, maar ook voor mensen die slecht te been zijn of die grote spullen moeten meenemen. Zij dienen voor te gaan in de lift. Laat ze dus voorgaan en wacht op de volgende lift. Of nog beter: neem de trap.
Goedemorgen. Hoewel gesprekken in de lift uit den boze zijn – zie hierboven– is een begroeting van essentieel belang. Specifiek is de ingetogen, sombere, met diepe stem en half mompelende ‘morgen’ in de ochtend van belang. Wees dan ook de persoon die het ‘goedemorgen’ ritueel inzet terwijl je de lift instapt, zodat vijftien collega’s ongemakkelijk in verschillende toonhoogtes ‘morgen’ terug mompelen. Het is traditie, dus het hoort zo te zijn.
Het knopje indrukken voor een collega. De tijden dat er personeel in de lift staat om de etage voor je in te drukken, zijn helaas lang vervlogen. Wij geëmancipeerde kantoortijgers doen dit nu zelf. Toon jezelf collegiaal en vraag aan je medemens waar ze naartoe reizen als jij het dichtste bij het bedieningspaneel staat.